Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


Την ώρα που ο Γερμανός βουλευτής του κόμματος της αριστεράς Ντίτερ Ντεμ δηλώνει ότι ο Χορστ Ράιχενμπαχ, επικεφαλής της Task Force της Κομισιόν για την Ελλάδα είναι πλέων ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδος.

Την ώρα που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέτει θέμα παράδοσης «μέρους της εθνικής κυριαρχίας» της Ελλάδας και ότι «καμία άλλη χώρα δεν θα ήθελε να υποστεί αυτά που είναι αναγκασμένη να πράξει η Ελλάδα».

Κάποιοι μικρόψυχοι πολιτικοί και κάποιοι υποκινούμενοι δημοσιογράφοι στάθηκαν στις ύβρεις κατά του προέδρου της Δημοκρατίας των 100 ατόμων και αγνοούν παντελώς τις χιλιάδες πολιτών που βρίσκονταν την ίδια στιγμή και διαμαρτύρονταν για το ξεπούλημα της χώρας μας.

Που ακόμα και τώρα βάζουν πλάτη στο στημένο δημοψήφισμα. Ένα δημοψήφισμα που ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα θα επιβεβαιώσει ότι το χρέος υφίσταται και απλά υπάρχει διαφωνία ως προς τον τρόπο εξόφλησης.

Ένα δημοψήφισμα που δεν μας δίνει επιλογή ανάμεσα σε ελευθερία η σκλαβιά, αλλά επιλογή στον τρόπο της σκλαβιάς.

Η μόνη σωστή αντίδραση μας πλέων είναι η πτώχευση όσο είμαστε στους κόλπους της Ε.Ε. και στην συνέχεια το δημοψήφισμα για αποχώρηση από αυτήν.

Και όσο οι «φίλοι μας» οι ευρωπαίοι θα προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους και την οικονομία τους εμείς να έχουμε τον χρόνο να βάλουμε σωστές βάσεις για μια καλύτερη Ελλάδα.

Πρέπει όλοι αυτοί να καταλάβουν ότι ο Ελληνικός λαός δεν δέχεται το συγκεκριμένο χρέος. Έχει όμως την θέληση να πληρώσει ένα πραγματικό χρέος. Χρέος που θα επιβεβαιωθεί μετά από μια επιτροπή λογιστικού ελέγχου που θα εξετάσει.

1) Πόσα χρήματα έχουμε δανειστεί

2) Από πού τα έχουμε δανειστεί

3) Με τι όρους τα έχουμε δανειστεί

4) Που έχουν διατεθεί τα χρήματα αυτά.

Όσα χρήματα έχουμε δανειστεί είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω διάθεσης ομολόγων, με αποδεχτούς όρους και τα χρήματα αυτά έχουν περάσει στον λαό και μόνον εφόσον το χρέος είναι διαχειρίσημο αυτά θα τα ξοφλήσουμε μέχρι σεντς (η μέχρι δραχμής)।

Τέλος θα πρέπει να απαιτηθούν τα χρήματα από το κατοχικό δάνειο και τα χρήματα από τις πολεμικές αποζημιώσεις. Μαθήματα οικονομικής πολιτικής πρέπει να δεχόμαστε μόνο από φερέγγυες κυβερνήσεις. Και όταν με το καλό φύγουν οι προδότες από την χώρα, ίσως να το σκεφτούμε να τους διδάξουμε και την πραγματική δημοκρατία.