ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Την ώρα που ο Γερμανός βουλευτής του κόμματος της αριστεράς Ντίτερ Ντεμ δηλώνει ότι ο Χορστ Ράιχενμπαχ, επικεφαλής της Task Force της Κομισιόν για την Ελλάδα είναι πλέων ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδος.

Την ώρα που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέτει θέμα παράδοσης «μέρους της εθνικής κυριαρχίας» της Ελλάδας και ότι «καμία άλλη χώρα δεν θα ήθελε να υποστεί αυτά που είναι αναγκασμένη να πράξει η Ελλάδα».

Κάποιοι μικρόψυχοι πολιτικοί και κάποιοι υποκινούμενοι δημοσιογράφοι στάθηκαν στις ύβρεις κατά του προέδρου της Δημοκρατίας των 100 ατόμων και αγνοούν παντελώς τις χιλιάδες πολιτών που βρίσκονταν την ίδια στιγμή και διαμαρτύρονταν για το ξεπούλημα της χώρας μας.

Που ακόμα και τώρα βάζουν πλάτη στο στημένο δημοψήφισμα. Ένα δημοψήφισμα που ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα θα επιβεβαιώσει ότι το χρέος υφίσταται και απλά υπάρχει διαφωνία ως προς τον τρόπο εξόφλησης.

Ένα δημοψήφισμα που δεν μας δίνει επιλογή ανάμεσα σε ελευθερία η σκλαβιά, αλλά επιλογή στον τρόπο της σκλαβιάς.

Η μόνη σωστή αντίδραση μας πλέων είναι η πτώχευση όσο είμαστε στους κόλπους της Ε.Ε. και στην συνέχεια το δημοψήφισμα για αποχώρηση από αυτήν.

Και όσο οι «φίλοι μας» οι ευρωπαίοι θα προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους και την οικονομία τους εμείς να έχουμε τον χρόνο να βάλουμε σωστές βάσεις για μια καλύτερη Ελλάδα.

Πρέπει όλοι αυτοί να καταλάβουν ότι ο Ελληνικός λαός δεν δέχεται το συγκεκριμένο χρέος. Έχει όμως την θέληση να πληρώσει ένα πραγματικό χρέος. Χρέος που θα επιβεβαιωθεί μετά από μια επιτροπή λογιστικού ελέγχου που θα εξετάσει.

1) Πόσα χρήματα έχουμε δανειστεί

2) Από πού τα έχουμε δανειστεί

3) Με τι όρους τα έχουμε δανειστεί

4) Που έχουν διατεθεί τα χρήματα αυτά.

Όσα χρήματα έχουμε δανειστεί είτε απ’ ευθείας, είτε μέσω διάθεσης ομολόγων, με αποδεχτούς όρους και τα χρήματα αυτά έχουν περάσει στον λαό και μόνον εφόσον το χρέος είναι διαχειρίσημο αυτά θα τα ξοφλήσουμε μέχρι σεντς (η μέχρι δραχμής)।

Τέλος θα πρέπει να απαιτηθούν τα χρήματα από το κατοχικό δάνειο και τα χρήματα από τις πολεμικές αποζημιώσεις. Μαθήματα οικονομικής πολιτικής πρέπει να δεχόμαστε μόνο από φερέγγυες κυβερνήσεις. Και όταν με το καλό φύγουν οι προδότες από την χώρα, ίσως να το σκεφτούμε να τους διδάξουμε και την πραγματική δημοκρατία.

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ Μέρος Τρίτον

Τώρα που άρχισε να ξανά ζωντανεύει το κίνημα των αγανακτισμένων εμφανιστήκαν και τα παπαγαλάκια των «μεν» και των «δεν».

Οι «μεν» περνάν σαν κομήτες από τις συνελεύσεις με ψηφοφορίες σε προτάσεις αποκλεισμών, ενώ οι ίδιοι θα είναι στα σπίτια τους, η στα σωματεία και τα κόμματα τους. Αφήνοντας εμάς ξεβράκωτους με την δύναμη να αποκλείσουμε το πολύ – πολύ τον λαχειοπώλη της γωνίας.

Οι «δεν» πάλι έχουν γεμίζει με αρνητικά σχόλια και πεσιμιστικές απόψεις για τις δράσεις και στην τελική για την ύπαρξη του κινήματος κρυμμένοι πίσω από κρυφά προφίλ χωρίς ένα προσωπικό στοιχείο τους. Τώρα που μπαίνουμε στην τελική ευθεία καλό θα είναι να αποκαλυφτούν, η αλλιώς να σωπάσουν.

Ο λόγος που αφυπνιστήκαμε είναι η αγανάκτηση. Ούτε θα αναβαθμιστούμε σε «αποφασισμένους», ούτε θα υποβαθμιστούμε σε «απελπισμένους». Το μένος που έχουμε μέσα μας πρέπει να συνεχίσει να είναι η αγανάκτηση.

Και στην τελική;

Ωραία!

Έχουν οι δυνάμεις καταστολής τα μέσα να «προστατέψουν» τα εγκαίνια. Το τριήμερο 26-28 του Οκτώβρη τι θα κάνουν. Θα αναβάλουν την παρέλαση; Η μήπως θα γίνει αυτή prive με προσκλήσεις. Ο αγώνας είναι μακρύς. Και προ πάντων δεν είναι βίαιος.

.

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ Μερος δεύτερο.

ΠΡΟΣ

Τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριες, σε όλους τους Αγανακτισμένους.

Θέλω να πω κάποια πράγματα γιατί πρέπει να βγάλω την αγανάκτηση μου για κάποιους από εσάς. Μου χρειάζεται δύναμη για τον αγώνα. Δίκαιο η άδικο ο χρόνος θα δείξει.

Δυστυχώς εγώ δεν ξέρω να χαϊδεύω αυτιά. Αν κάποιος θέλει κάτι τέτοιο ας το ζητήσει από κάποιον φίλο του..

Λοιπών.

Ώρες ώρες νιώθω μόνος ανάμεσα σας. Εγώ σαν ακομμάτιστος μέσα σε εσάς του κομματικοποιημένους. Νιώθω μόνος γιατί δεν μπορώ να αναγνωρίσω τους όμοιους μου. αλλά από την άλλη απολαμβάνω την μοναξιά μου. γιατί είμαι ΕΓΩ.

Κάποτε., κάποιοι μας είχαν κάνει ένα τεστ… κάτι σαν παιχνίδι.

Μας είπαν ότι πρέπει να απαντάμε στην ερώτηση που θα δεχόμαστε όσο μπορούμε πιο γρήγορα. Άρχισαν λοιπών να μας ρωτάνε.

Τι τρέχει στις φλέβες μας…… αίμα απαντούσαμε.

Τι τρέχει στις φλέβες μας…… αίμα

…….

Τι τρέχει στις φλέβες μας…… αίμα

Τι τρέχει στις φλέβες μας…… αίμα

.

Τι πίνει η αγελάδα…… γάλα.

Λάθος νερό πίνει η αγελάδα.

Η Λάθος απάντηση λοιπών λέγετε κατευθυνόμενη σκέψη.

Δυο επαναλαμβανόμενα στοιχεία (φλέβα. Αίμα) και κοινό το χρώμα κόκκινο.

Στην δεύτερη ερώτηση πλέων το μυαλό μας ψάχνει κάποιο χρώμα που να έχει σχέση με την ερώτηση. Και το χρώμα που μας έρχεται είναι το λευκό και κατά συνεπεία απαντούμε γάλα.

Κάτι παρόμοιο γίνεται και στην διαφώτιση των κομμάτων. Μόνο που το μπλοκάρισμα της σκέψης δεν διαρκεί δευτερόλεπτα, αλλάζει κυριολεκτικά τον τρόπο σκέψης.

Παίρνουν μυαλά γεμάτα ιδέες, τα περνούν από την μηχανή του κιμά και τα επιστρέφουν μυαλά ξένα, κατευθυνόμενα.

Και είμαι εγώ και οι όμοιοι μου, με τους οποίους λογικά έχουμε και διαφορετικές απόψεις σε κάποια θέματα, να συμπορευτούμε με τους υπόλοιπους, η να το πω καλύτερα εσείς με εμάς τους υπόλοιπους, γιατί εμάς θεωρείτε λοιπούς και υπό.

Όταν κάποιοι στις ομιλίες τους είχαν πει ότι πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας δεν νομίζω ότι εννοούσαν αν περάσαμε κάποιον παππού στο απέναντι πεζοδρόμιο, αν κάναμε δηλαδή μια καλή πράξη.

Στις κομματικές οργανώσεις που πηγαίνετε μπορείτε να είστε ότι και όπως θέλετε.

Αλλά εδώ σας έχουμε ανάγκη σαν ανεξάρτητα άτομα. Έχουμε ανάγκη τις ιδέες σας.

Έχουμε ανάγκη τις γνώσεις σας. Έχουμε ανάγκη την ενέργεια σας.

Έχουμε ανάγκη εσάς, την οντότητα σας και όχι αυτό που πρεσβεύετε χωρίς την θέληση σας κάποιες φορές.

Εγώ είμαι μεγαλύτερος απο περισσοτέρους από εσάς, αλλά επειδή ξέρω να ακούω, μαθαίνω και εύκολα. Υπάρχει πολύς χώρος στις βάσεις δεδομένων του μυαλού μου, έτοιμες να δεχτούν τις δικές σας απόψεις και όχι τις απόψεις των κομμάτων σας.

Είναι κρίμα να θάβετε τις δικές σας απόψεις και να πλασάρετε τις απόψεις κάποιων άλλων. Αδειάστε το μυαλό σας με τις άχρηστες πληροφορίες που σας έβαλαν εν αγνοία σας. Αφήστε χώρο για τις δικές σας απόψεις και για κάποιες απόψεις τρίτων από εδώ μέσα που σαν νοήμονες πλέων θα μπορείτε να τις ασπαστείτε.

Αυτό το κίνημα χρειάζεται τα δικά μας μυαλά για έναν και μόνο λόγω.

Επειδή ίσως να μην έχουμε άλλη ευκαιρία… αυτό το κίνημα πρέπει να πετύχει.

Ευχαριστώ.

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ Μέρος πρώτον.

Κάποιες σκέψεις που έκανα τις πρώτες 10 μέρες που έχω κάνει το ΛΕΥΚΟ ΠΥΡΓΟ δεύτερο σπίτι μου τις αποτύπωσα στο χαρτί και κάποιες από αυτές (όχι όλες, λόγω του μικρού χρόνου που είχαμε για τοποθέτηση) τις έθεσα στην συνέλευση του Σαββάτου 4/6.

Τις καταθέτω και εδώ στο blog μου για να αδειάσω το μυαλό μου και να κάνω νέες σκέψεις.

.

.

Η πλατεία ήταν γεμάτη με το νόημα που’ χε κάτι από…… τι?

Από τις μούντζες? Από τα ομαδικά χειροκροτήματα?

Καλά είναι όλα αυτά, δίνουν ενθουσιασμό, αλλά από εκεί και μετά τι?

Μήπως από άγνωστες για πολλούς λέξεις προς χάριν του εντυπωσιασμού.

Ακούσαμε κάποια στιγμή από κάποιον τη λέξη σεισάχθεια.

Βλέπεις εδώ η συγκέντρωση πλουτίζεις και τις γνώσεις σου.

Εγώ ένα λύκειο τελείωσα και αυτό νυχτερινό. Ήμουν από τα αποπαίδια της παιδείας όπως μας είχε ονομάσει το 1977 το υπουργείο παιδείας της τότε κυβέρνησης.

Αποπαίδια γιατί υπήρχε η ανάγκη για εργασία και ταυτόχρονα η ανάγκη για μάθηση.

Σεισάχθεια λοιπών. Και όπως πολλοί έτσι και εγώ έψαξα και βρήκα τι σημαίνει αυτή η λέξη….. Ο όρος είναι σύνθετος από τα αρχαία Ελληνικά, από το "σείω" (ταρακουνώ) + "άχθος" (βάρος, χρέος). Ουσιαστικά σήμαινε την "αποτίναξη των βαρών"….

Από νόημα που είχε κάτι λοιπών… αλλά ακόμα δε καταλήξαμε τι?

Και ενώ κάποιοι σκοτώνουν το μέλλων των παιδιών μας αναλωνόμαστε σε συνελεύσεις για σημαίες η για σωματεία.

Τον Φλεβάρη του 2011 έγινε στο Κιλκίς μια στρατιωτική άσκηση για καταστολή εξεγέρσεων. Δηλαδή αν τολμήσουμε να εξεγερθούμε θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τα παιδιά κάποιων από εμάς και με τα αδέρφια κάποιων άλλων. Και μη πει κανείς ότι δεν θα χτυπήσουν γιατί έχουν συνείδηση η ότι είναι κάποιοι από εμάς. Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν ουσίες που κάνουν το άνθρωπο να επιτίθεται ακόμα και στην σκιά του.

Οι πλατείες λοιπών είναι γεμάτες και το μόνο που μένει να μάθουμε αυτό το κάτι του νοήματος. Και τα στάδια κατά την γνώμη μου είναι τρία.

Στάδιο 1^ο.

Μένουμε στα σπίτια μας και περιμένουμε τον βιασμό μας, και επειδή δεν θα μπορέσουμε να το αποφύγουμε κάποιοι ίσως και να τον απολαύσουν

Στάδιο 2^ο

Μένουμε εδώ στις πλατείες και μέσα από τις ψυχαναλύσεις μας θα ακούμε και κάποιους που θα έχουν προτάσεις και που αυτές θα ψηφίζονται δια ανατάσεως της χειρός….. και μέχρι εκεί.

Στάδιο 3^ο

Να βγούμε κάποια στιγμή και στους δρόμους να διεκδικήσουμε το δίκαιο μας και που ίσως να έρθουμε τελικά αντιμέτωποι με τους δικούς μας ανθρώπους που θα υπηρετούν το άδικο. Κάτι σαν αυτό που κάνουν τα ΜΑΤ. Μόνο που αυτοί δεν θα χτυπάνε μόνο γυναικόπαιδα, ηλικιωμένους, άντε και κανένα περαστικό. Αυτοί θα χτυπάνε στο ψαχνό.

Και ο μόνος τρόπος που μπορούν να τα βάλουν 50 πρόβατα με ένα λύκο είναι να είναι όλα μαζί. Μια ομάδα. Ένα σύνολο. Θα χαθούν κάποια πρόβατα, αλλά θα χαθεί και ο λύκος.

Έτσι και ο μόνος τρόπος να τα βάλουμε με το σύστημα είναι να μείνουμε όλοι μαζί ενωμένοι. Ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων. Έστω και αν ισορροπούμε όπως κάθε βράδυ στις συνελεύσεις σε τεντωμένο σχοινί.

Πρέπει λοιπών να αρχίσουμε να δείχνουμε την παρουσία μας και έξω από εδώ. Η αρχή έγινε με μια πορεία πάνω από 25.000 άτομα και μια συγκέντρωση που είχε πάνω από 30.000 άτομα. Ασχέτως εάν τα τηλεοπτικά κανάλια χαμηλώνουν τα νούμερα εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Η συνέχεια πρέπει να είναι με συμβολικές καταλήψεις. Μετά με διαδηλώσεις έξω από σπίτια πολιτικών και όσο πάει να δυναμώνουμε την δράση μας.

Ξέρω πολύ καλά πως υπάρχουν κάποιοι που τεχνηέντως προσπαθούν να τρενάρουν καταστάσεις γιατί δεν μπορούν να δεχτούν ότι ένα κίνημα χωρίς κομματικά και παραταξιακά συμφέροντα έχει τόση απήχηση. Αλλά έστω και έτσι στο τέλος δέχονται την άποψη των πολλών και αυτό είναι ένα σημάδι συνεννόησης.

Και αν τελικά αυτό το κίνημα αποτύχει εμείς θα έχουμε να λέμε ότι δεν ήμασταν οι επαναστάτες του καναπέ αλλά τουλάχιστον προσπαθήσαμε.

Κόκκινη Πέμπτη - Κόκκινη 21η Απριλίου & Μάυρα σημερινά χάλια

Μεγάλη Πέμπτη σήμερα

Η αλλιώς Κόκκινη Πέμπτη

21 Απριλίου 2011….και κόκκινη Πέμπτη

Πριν 44 χρόνια , 21 Απριλίου 1967 πάλι είχαμε μια κόκκινη μέρα.

Δεν ήταν Πέμπτη αλλά Παρασκευή

Λίγη σημασία έχει αυτό

Κόκκινη Πέμπτη σταύρωσαν το χριστό

Εκείνη την Παρασκευή σταύρωσαν τον Ελληνισμό

Η μάλλον έβαλαν την Ελλάδα στον «γύψο».

Όχι γιατί ήταν ασθενής όπως είχαν επικαλεστεί οι φωστήρες και σωτήρες μας.

Αλλά για να μην μπορείς να κουνηθείς, να μη μπορείς να αντιδράσεις, που η μεγαλύτερη ελευθερία που είχες είναι να ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου, αλλά και αυτό με μέτρο.

Και αναρωτιέμαι αυτές τις άγιες ημέρες πιο είναι πιο σκληρό, πιο βαρύ, πιο επιτακτικό τέλος πάντων. Το αποφασίζουμε και διατάσσουμε του ’67 η το αποφασίζουμε και δεν μας ενδιαφέρει η άποψη σας, της σημερινής «κυβέρνησης».

Ενώ η τότε «κυβέρνηση» άφησε ένα υγειές χρέος που η τότε πληγωμένη Ελλάδα θα μπορούσε να αποπληρώσει έχουμε την σημερινή κυβέρνηση να βάζει σαν πρώτη και μοναδική προτεραιότητα την αποπληρωμή του χρέους προς τους δανειστές της χώρας και καταδικάζοντας τα παιδιά μας στην εφ’ όρου ζωής δουλεία.

Σήμερα μεγάλη Πέμπτη

Μεθαύριο μεγάλο Σάββατο και το βράδυ η ανάσταση του Χριστού.

.

.

Όσο για την δική μας (οικονομική) ανάσταση….. από εμάς εξαρτάτε…. Υπομονή και αγώνα θέλει και ίσως και πολλές – πολλές κόκκινες μέρες.

Επαναστάσεις του λόγου (η μήπως όχι)

Καλές οι επαναστάσεις του λόγου. Όταν όμως κάποιοι θίγουν καταστάσεις πρέπει να είναι έτοιμοι να ακούσουν και απόψεις και το κυριότερο οι απόψεις αυτές να γίνονται γνωστές . Έστω και αν αυτές ενοχλούν.

Καλές οι επαναστάσεις του λόγου λοιπών αλλά όταν σηκώνεις «το λάβαρο της επανάστασης» να ξέρεις ότι κάποιοι θα σε ακολουθούν. Κάποιοι που μπορεί να έχουν τις ίδιες απόψεις με σένα αλλά ίσως και διαφορετικές. Σημασία δεν πρέπει να δίνουμε τόσο στην πορεία και τις εξελίξεις όσο στο αποτέλεσμα.

Καλές οι επαναστάσεις του λόγου αλλά όταν δεν δέχεσαι απόψεις, όταν δεν δέχεσαι ένα υγειές λιθαράκι σε αυτό που προσπαθείς να κτήσεις τότε η λάθος δημιούργημα προσπαθείς να φτιάξεις, η σε λάθος δρόμους θες να οδηγήσεις τις δικές μας ανησυχίες. Όπως και να έχει τελικά, είσαι και συ δήθεν. Ένας ακόμα αντίπαλος στρατιώτης στην σκακιέρα μας που προσπαθεί επιμελώς να προφυλάξει τον βασιλιά του για να μη χαθεί το παιχνίδι ξέροντας πως οι κανόνες του παιχνιδιού είναι τέτοιοι που όσο εσύ θα προφυλάγεις τον βασιλιά θα μένεις αλώβητο πιόνι (αλλά πιόνι). Καλές οι επαναστάσεις του λόγου και συνέχισε να γράφεις (μια και αυτή είναι η δουλειά σου) για το καλό της ανθρωπότητας, το καλό της Ελλάδας μας και γενικότερα για το καλό του εαυτού σου και των ομοιων σου και άσε εμάς να ονειρευόμαστε πως κάποτε θα έρθουν καλύτερες ημέρες.

Αλλά να σου πω κάτι. Οι επαναστάσεις του λόγου όταν μένουν μόνο στα λόγια δεν είναι επαναστάσεις αλλά προπαγάνδα. Οι επαναστάτες αυτοί δεν είναι ηρωες αλλά προδότες.

ΣΗΜ. Όλα αυτά γραφτήκαν για ένα άτομο. Αλλά αντιπροσωπεύουν την άποψη μου για μεγάλη μερίδα δημοσιογράφων «γνωστών η αγνώστων» που σαν στόχο έχουν τον αποπροσανατολισμό μας από τις πραγματικές εξελίξεις προς όφελος των «αφεντικών» τους και κατά συνέπια και προς όφελος τους.

ΠΕΡΙ FACEBOOK Ο ΛΟΓΟΣ

Ύποπτο

Όλοι μου το έλεγαν

Βασικά και εγώ το υποψιαζόμουν ότι είναι ύποπτο

Ότι θέλει να βγάλει στην φόρα όλα τα προσωπικά μας στοιχεία

Και σαν το σκέφτηκα αυτό το συμπέρασμα βγάζω και εγώ

Μπαίνεις στο fb και κατευθείαν μαθαίνεις ότι η elenaki kounelaki σήμερα είχε πονοκέφαλο και πήρε depon για να της περάσε.

Ότι ο me lene alexi kai se opoion aresei είχε δυσκοίλια και τον πονούσε η κοιλιά του.

Ότι giorgos Papadopoulos (τι σπάνιο όνομα) είναι ελεύθερος και μάλιστα έχει και φωτογραφία στα μπουζούκια।

Τέτοια και άλλα πολλά ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα βγαίνουν στην φόρα και τα μαθαίνει και ο πολύς ο κόσμος.

Τώρα με την καταστροφές στην Ιαπωνία κάποιοι διασωθέντες μπήκαν στο fb να δείξουν τάχα οτι ζουν, ότι τάχα ψάχνουν και για άλλους διασωθέντες, χωρίς να νοιάζονται το ότι ζουν είναι ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο।

ΡΕ ΔΕ ΠΑΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΆ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΑΣ.

Στο κάτω κάτω κανείς δεν υποχρέωσε κανέναν να δικτυωθεί η δημοσιεύσει καταστάσεις που θα τον ενοχλούσαν.

Στο κάτω κάτω αυτός είναι ο νέος τρόπος επικοινωνίας Την στιγμή που με μια τρίχα από το κεφάλι μας μπορούν να βρούνε το ιστορικό μας τρεις γενιές πίσω, κάποιοι προσπαθείτε να κρυφτείτε πίσω από το δάκτυλό σας.

Στρουθοκάμηλοι ….ε στρουθοκάμηλοι…

Α… και μη το ξεχάσω…. Ο me lene alexi kai se opoion aresei τελικά ενεργήθηκε το πουλάκι μου. Το λέω αυτό όχι για κανέναν άλλο λόγω αλλά γιατί τον έχω άχτι και είπα να βγάλω ακόμα ένα ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο του.

Τσιου.