Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΛΑΣΤΩ...

Εχθές ξύπνησα με καλή διάθεση και είπα πως τίποτα και κανείς δεν θα μου την χαλάσει.
Έξω ο καιρός ιδανικός για μια κυριακάτικη βόλτα.
Στα 10 μέτρα από το σπίτι μου στην γωνία ένα γεροντάκι καθισμένο που πρόσταξε την παλάμη για βοήθεια.
Είπα δεν θα χαλαστώ.
Έβαλα το χέρι μου και του έδωσα ότι ψιλά είχα.
Πιο κάτω μια κοπέλα, αθίγγανη με ένα μωρό στην αγκαλιά ζητούσε και αυτή μια βοήθεια, με το μωρό να με κοιτάει στα μάτια.
Όχι δεν θα χαλαστώ. Άνοιξα το πορτοφόλι μου και έδωσα και εκεί κάτι.
Πιο κάτω συνάντησα όλη την δυστυχία που υπάρχει εδώ στην πόλη μας, θαρρείς και κάποιος ήθελε αυτή η μέρα που εγώ ήμουν τόσο καλά να τελειώσει σαν η πιο άσχημη.

Ο…ΧΙ
Δ ε ν θ α χ α λ α σ τ ω.
Τελεία και παύλα.

Θα γυρίσω στο σπίτι και τέλος.
Εκεί ήταν που συνάντησα ένα πρόσωπο που ξέρω ότι αυτός ΕΧΕΙ ανάγκη από βοήθεια.
Δεν έχει σημασία αν τον λένε Κώστα, αν τον λένε Γιάννη.
Εδώ, πρέπει να βοηθήσεις, είπα από μέσα μου.
Έψαξα…ξαναέψαξα…. τίποτα
Ήμουν στεγνός αφού για να μην χαλαστώ έδωσα την βοήθεια μου σε όποιον μου την ζητούσε.

Ευτυχώς για μένα σήμερα ξημέρωσε μια άλλη μέρα.
Εγώ τουλάχιστον έχω την οικογένεια μου, το σπιτικό μου, την δουλειά μου, δεν πρέπει να παραπονιέμαι.
Κάποιες ώρες σκέφτομαι πως μπορούν κάποια άτομα και στην πρώτη δυσκολία βγαίνουν στον δρόμο και ζητάνε βοήθεια, στερώντας αυτούς που την έχουν πραγματικά.

Είτε τους λένε Κώστα……

Είτε τους λένε Γιάννη…….

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ Νο.1

Αν ποτέ με ρωτήσουν τι είναι αυτό που δεν μου έλειψε ποτέ, εγώ δεν θα βγάλω λέξη αλλά όλοι θα έχουν πάρει την απάντηση.

Γιατί η απάντηση βρίσκετε μέσα στον τρόπο που μιλάω, στον τρόπο που ακούω, στον τρόπο που συμπεριφέρομαι.

Άδικα προσπάθησαν κάποιοι να με αλλάξουν.

Πάντα θα είμαι αυτός που θα δίνω στο πολλαπλάσιο αυτό που παίρνω.

Η ζωή μου θα είναι πάντα γεμάτη από αυτό.

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Καλή αρχή

Σήμερα ξύπνησα με πονοκέφαλο, με μια παράξενη αίσθηση που δεν έχω ξανανιώσει.
Αφού το φιλοσόφησα λιγάκι το πράγμα κατέληξα πως φταίει ο συνωστισμός των σκέψεων που έχει το λιγοστό κατά τα άλλα μυαλό μου.
Έτσι λοιπών αποφάσισα να τις ξεφορτωθώ σιγά – σιγά κάποιες από αυτές και να βάλω σε τάξη κάποιες άλλες.
Δύσκολο μεν για μένα που δεν είχα μια τάξη στην ζωή μου, μια σειρά τέλος πάντων να προσπαθήσω να βελτιωθώ τώρα.
θα το προσπαθήσω.
Ποιος ξέρει;
Ίσως και να είναι απλά τα πράγματα και εγώ να τα κάνω δύσκολα.
Το πιο πιθανό πάντως είναι να ξεφύγω εντελώς, να κρατήσω τις σκέψεις μέσα μου και αυτά που θα γράφω να είναι αλλού ντ’ αλλού.
Ίσως να λειτουργήσει αυτό το χούι που έχω…να μην έχω μια σειρά.
Αλλά και μόνο μια προσπάθεια αξίζει πιστεύω γιατί και ένας μόνο να διαβάσει αυτά που θα γράφω για μένα είναι κάτι.

Καλή αρχή λοιπών.