Το τρένο έφτασε το τέρμα του.
Ένα τέρμα έτσι όπως αρμόζει σε τρένο όπως αυτό.
Ο άνθρωπος μας έφυγε.
Αλλά το χαμόγελο που είχε έδειχνε πως έφυγε χαρούμενο.
Ίσως γιατί μια ζωή καταλάβαινε πόσο την αγαπούσαμε. Ίσως γιατί το ένοιωσε αυτές τις τελευταίες μέρες τις κοντά μας.
Ίσως να είναι και ένας ακόμα λόγος. Ότι μέχρι το τέλος της αυτή είχε την τελευταία λέξη.
Παρασκευή 20 Νοέμβρη 2009 10:00 πμ
Δεν ξέρω αν υπάρχει κόλαση η παράδεισος.
Αυτό που ξέρω είναι ότι εκεί που πήγε με το πείσμα της θα το κάνει παράδεισο.
Και ο θεός που από τα 9 της χρόνια την έχει βάλει σε τόσες δοκιμασίες ελπίζω τώρα να σταματήσει να την δοκιμάζει. Όχι γιατί δεν αντέχει, αλλά γιατί της αξίζει μια καλύτερη ζωή, έστω και μεταθανάτια, έστω και εκεί που όλοι ονομάζουμε παράδεισο.
Ήδη άρχησες να μας λείπεις πολύ
Καλό παράδεισο
όλα τατρένα στον ίδιο σταθμό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό παράδεισο λοιπόν να έχει. Είμαι σίγουρη πως από εκεί ψηλά σας προσέχει και θα χαμογελά βλέποντάς σας να ξεπερνάτε κάθε εμπόδιο της ζωής που τόσο αριστοτεχνικά βάζει Ο Θεός στο δρόμο μας, ώστε να έχουμε πάντα κατά νου τι πραγματικά έχει αξία να εκτιμάμε και να επιζητούμε... Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήotan imoun mikri pisteva mono sto paradeiso.Simera de kserw giati to diko mou treno deixnei dyskoli poreia. ektos ki an i kolasi einai edw!
ΑπάντησηΔιαγραφήi apousia enos dikou mas anthrwpou den antikatastate me TIPOTA!
Se mia tetia fasi tis zwis mas ta logia einai peritta.
apla, na zeite na ti thymosaste