Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Μήπως ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε

Με τα όσα μύρια προβλήματα με βασανίζουν από τότε που καταλαβαίνω τον εαυτό μου έρχονται στιγμές που παίρνω ανάποδες και ψάχνω τρόπους διαφυγής.
Σκέψεις διαδέχονται η μία την άλλη.
.
Μια ζωή ελεγχόμενη από πουθενάδες, σε εμάς που ήμασταν κάποιοι.
Που οι επιλογές που έχουμε για αυτούς που θα μας κυβερνήσουν είναι μονόφθαλμοι ανάμεσα σε τυφλούς. Σε ανθρώπους που αν τύχει να τους κάνεις χειραψία μετά πρέπει να μετρήσεις ξανά τα δάχτυλα σου μήπως σου λείπει κανένα. Να σιγουρευτείς ότι δεν σου λείπει το πορτοφόλι η το ρολόι σου.
Ήμασταν κάποτε άνθρωποι με ονοματεπώνυμο και τώρα είμαστε ένα 16ψηφιο νούμερο πιστωτικής κάρτας.
.
Ξεκινήσαμε να κάνουμε όνειρα και αυτά μας βγηκαν εφιάλτες.
Ξεκινάμε να γράψουμε τραγούδι εύθυμο, χαρούμενο και αυτό μας βγαίνει μοιρολόι.
.
Αφού δεν κατάφεραν οι άχτεν – βούχτεν πριν 70 χρόνια να μας υποδουλώσουν με τα όπλα, τώρα το καταφέρνουν με το χρήμα.
.
Αντί να δούμε το δάχτυλο που μας βάζουν διακριτικά οι φίλοι μας οι Γάλλοι σε όλους εμάς, εμείς ασχολούμαστε με την γαλλική σαμπάνια και το γαλλικό μόριο που εκπόρθησε το κάστρο της Ελληνικής show business
.
Το 2004 με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού κυπέλου εμείς πανηγυρίζαμε στους δρόμους και κάποιοι έκαναν το μεγάλο φαγοπότι με τα λεφτά της ολυμπιάδας, αλλά και του κρατικού προϋπολογισμού γενικώς.
.
Και που τελικά μπορεί και να μας αποχαυνώσουν με την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλου το καλοκαίρι και Αύγουστο μήνα να μην υπάρχει Ελληνική Μακεδονία.
Μήπως ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε….. η είναι ακόμα νωρίς?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου